همه چیز درباره پای مصنوعی برای دیابتی ها: از انتخاب تا مراقبت

از دست دادن اندام برای هر کسی یک تجربه بالقوه است. اکثر افراد قطع عضو به دلیل دیابت اندام خود را از دست می‌دهند، بیماری که از تصادفات یا اختلالات ژنتیکی به عنوان عامل اصلی از دست دادن عضو پیشی می‌گیرد. خطر قطع عضو در افراد دیابتی با افزایش سن و شیوع عوارض مرتبط با دیابت افزایش می‌یابد. بسیاری از افراد مبتلا به دیابت که دچار قطع عضو شده اند، جایگزینی پروتز پا برای افراد دیابتی را انتخاب می‌کنند. طراحی، نصب و نگهداری پای مصنوعی برای دیابتی ها متفاوت از اندام‌های مصنوعی برای افراد غیردیابتی است.

پروتز پای دیابتی چه ویژگی هایی دارد؟

• پای مصنوعی برای دیابتی ها می‌تواند وزن سنگینی داشته باشد. بسته به قدرت بدنی و وضعیت عضلانی بیمار، ممکن است وزن پروتز برای عملکرد بهینه نیاز به تنظیم داشته باشد. بسیار مهم است که این قطعات سبک و بادوام باشند تا بیماران هنگام استفاده از پای مصنوعی خود ایمن و راحت باشند.
• پروتز پا برای افراد دیابتی که تا بالای زانو تحت قطع عضو قرار گرفته اند، کمی پیچیده‌تر است. این پروتز باید دارای یک مفصل زانو باشد که برای خم شدن و قفل شدن طراحی شده باشد و کاربر را متحرک نگه دارد و احتمال از دست دادن تعادل در هنگام راه رفتن را کاهش دهد.
• سوکت یکی دیگر از موارد حائز اهمیت است. از آنجایی که زخم‌ها اغلب به دلیل استرس، اصطکاک یا فشار روی پوست دیابتی‌ها ایجاد می‌شوند، سوکت باید برای جلوگیری از این آسیب‌های رایج طراحی شود. پای مصنوعی برای دیابتی ها باید مجهز به سوکت‌های قابل انعطاف باشد. در داخل سوکت‌ها، یک ژل مخصوص وجود دارد که می‌تواند راحتی بیشتری ایجاد کند و مانعی بین پوست و دستگاه ایجاد کند. در کلینیک ارتوپدی فنی یگانه با همکاری افراد متخصص در زمینه پروتز پا برای افراد دیابتی که تحت عمل قطع عضو قرار گرفته اند، راحتی و ایمنی همیشه از اهمیت بالایی برخوردار خواهد بود.

بهترین زمان برای نصب پای مصنوعی برای دیابتی ها چه موقع است؟

شاید بپرسید فرد قطع عضو دیابتی چه زمانی می تواند پروتز پا را دریافت کند؟ در پاسخ باید بگوییم افراد قطع عضو دیابتی که واجد شرایط استفاده از پروتز هستند، ممکن است نیاز به مدتی صبر داشته باشند تا آن را نصب کنند. از آنجایی که افراد مبتلا به دیابت معمولا مدتی طول می‌کشد تا بهبود یابند، به خصوص پس از یک جراحی بزرگ، این بازه زمانی افزایش پیدا می‌کند. بنابراین پای مصنوعی برای دیابتی ها را نمی‌توان تا زمانی که زخم جراحی به طور کامل بهبود یابد، به درستی طراحی یا نصب کرد. در زمان مناسب، افراد قطع عضو دیابتی می‌توانند از اندام تمرینی استفاده کنند. این اندام یک پروتز کامل نیست، بلکه یک قطعه فنی است که به متخصصان اجازه می‌دهد تا تعیین کنند که آیا فرد می‌تواند به طور ایمن از یک اندام مصنوعی استفاده کند یا خیر.

در زمان استفاده از پای مصنوعی برای دیابتی ها، بسته به ماهیت قطع عضو و نحوه بهبود زخم جراحی، همانطور که روند بهبودی پیشرفت می‌کند، سوکت‌های روی پای مصنوعی برای دیابتی ها را می‌توان تغییر داد یا جایگزین کرد تا تناسب بهتری ایجاد کند. این فرآیند، استفاده از پای مصنوعی را برای بیمار آسان‌تر می‌کند. تا زمانی که بتواند به طور مستقل از دستگاه استفاده کند، او از قبل با احساس و عملکرد دستگاه آشنا است.

مراقبت های بعد از نصب پای مصنوعی برای دیابتی ها

پس از قطع عضو افراد دیابتی، حفظ سلامت اندام باقی مانده حیاتی است. به دلیل افزایش بی‌حسی و کاهش جریان خون، پوست ممکن است نازک‌تر شود، بنابراین بررسی منظم برای اطمینان از عدم قرمزی، ساییدگی و خشکی عضو، امری ضروری است. این کار باید در دوره‌های منظم در طول روز انجام شود. بیمارانی که از پروتز پای دیابتی استفاده می‌کنند، ممکن است در مورد مراقبت از آن سؤالاتی داشته باشند. ما این نکات را برای حفظ طولانی مدت پای مصنوعی برای دیابتی ها توصیه می‌کنیم:

مراقبت از پروتز

• هر روز پروتز خود را از نظر لق شدن قطعات، صداهای غیرعادی یا آسیب بررسی کنید.
• لاینر را روزانه با صابون ملایم و آب گرم بشویید.
• قبل از هر بار استفاده مطمئن شوید که پای شما کاملاً خشک شده است.

مراقبت از اندام باقی مانده

هنگام استفاده از پروتز پا برای افراد دیابتی، مراقبت‌های مناسب از پوست ضروری است. لاینر و پروتز یک محیط بسته برای پوست شما ایجاد می‌کنند. بنابراین برای داشتن پوست سالم و استفاده صحیح از پروتز، توجه ویژه به بهداشت شما ضروری است:

• شستشوی روزانه: اندام و پروتز باید روزانه با صابون ملایم و بدون عطر شسته شود.
• پوست خود را مدام چک کنید: مهم است که تغییرات اندام خود را مشاهده کنید، به خصوص اگر پای شما بی‌حس شده است.
• آبرسانی پوست خشک: اگر پوست نیاز به مرطوب کردن دارد، هنگام استفاده از پروتز شب‌ها از مرطوب کننده استفاده کنید. مرطوب نگه داشتن پوست بسیار مهم است زیرا پوست خشک شکننده‌تر است. این راهی برای ورود باکتری‌ها به بدن ایجاد می‌کند.
• تعریق: پوست را خشک نگه دارید. صرف زمان زیاد در محیط مرطوب به پوست آسیب می‌رساند. اگر از پروتز استفاده می‌کنید و متوجه تعریق خود شدید، آن را بردارید، خشک کنید و دوباره از آن استفاده کنید. تعریق بیش از حد می‌تواند باعث لیز خوردن پروتز و ایجاد تاول شود.
• تحریک عمومی پوست و واکنش‌های آلرژیک: اکثر واکنش‌های عمومی پوستی که هنگام استفاده از پای مصنوعی برای دیابتی ها تجربه می شود، در نتیجه صابون‌ها، پاک کننده‌ها، مواد شیمیایی و لوسیون‌ها است.

برای تهیه پای مصنوعی برای دیابتی ها چه کنیم؟

متخصص پروتز برای تجویز، طراحی ارتز اندام های تحتانی و متناسب کردن هر وسیله مصنوعی که برای جایگزینی بخشی از بدن فرد استفاده می‌شود، آموزش دیده است. آنها در ارائه درمان و آموزش در مورد استفاده از یک وسیله مصنوعی و اینکه چگونه باید نیازهای یک فرد را برآورده کند، به شما کمک می‌کنند.

حفظ سلامتی یک فرد قطع عضو برای موفقیت در نصب بهترین پروتز برای پای دیابتی، یک امر حیاتی است. اگرچه نوسانات وزن در همه افراد قطع عضو رایج است، اما می‌تواند به طور ویژه برای بیماران دیابتی مشکل ساز باشد. این به این دلیل است که آنها باید در تنظیم تناسب پروتز خود با جوراب تلاش کنند و از عدم حرکت اضافی اطمینان حاصل کنند. حرکت بیش از حد عامل اصلی خراش پوست و گردش خون ضعیف است که به معنای تاخیر در بهبود است. این تأخیر در بهبودی باعث می‌شود که فرد قطع عضو قادر به استفاده پروتز خود نباشد.

بسته به یکپارچگی پوست و سطح قطع عضو، متخصص پروتز برای ساخت پروتز پا برای افراد مبتلا به دیابت با فرد قطع عضو کار می‌کند تا مطمئن شود که ایمن‌ترین و راحت‌ترین تناسب را می‌توان به دست آورد. این ممکن است از طریق استفاده از آسترهای ژلی، جوراب‌های مخصوص و انواع روش‌های دیگر باشد.

قیمت پای مصنوعی برای دیابتی ها

برای ساخت پای مصنوعی برای دیابتی ها لازم است بدانید چه عواملی بر هزینه پای مصنوعی برای دیابتی ها تأثیر می‌گذارد. عواملی همچون نوع پروتز انتخابی، ویژگی‌های پای مصنوعی کربنی و سوکت کربنی قابل تنظیم و همچنین برند پروتز پا برای افراد دیابتی از عوامل مهم تعیین کننده قیمت هستند. هنگام انتخاب پروتز پای مصنوعی برای دیابتی ها، سایر هزینه‌ها نیز شامل موارد زیر است:

پس از جراحی قطع عضو، بیمار چند هفته یا چند ماه بعد به یک متخصص در تهیه پروتز مراجعه می‌کند. متخصص پای بیمار را اندازه‌گیری می‌کند و برای ساختن یک پروتز موقت از استامپ گچ می‌گیرد که حداقل برای یک سال در زمان بهبودی استامپ استفاده می‌شود.

پس از تثبیت اندام باقیمانده، بیمار نزد متخصص پروتز بر می‌گردد تا در مورد بهترین پروتز برای افراد با بیماری دیابتی صحبت کند. متخصص قالب دیگری می‌سازد و سپس پای مصنوعی دائمی ساخته می‌شود. بیمار پس از انجام آزمایشات پای مصنوعی در کلینیک و در حین انجام فعالیت‌های روزانه خود، برای فیتینگ نهایی بر می‌گردد.

تفاوت پای مصنوعی با پروتز پای دیابتی

برای ساخت ارتز KAFO، شاید این سوال برای شما پیش بیاید که تفاوت پای مصنوعی با پروتز پای دیابتی در چیست؟ باید بگوییم که به طور کلی تفاوت چندانی میان ساخت پروتز پای دیابتی و پای مصنوعی وجود ندارد، بلکه تفاوت آنها در نحوه نگهداری و مراقبت از پای مصنوعی برای دیابتی هاست. همانطور که پیش‌تر گفته شد، پای مصنوعی در بیماران دیابتی به دلیل شرایط ویژه آنها، به مراقبت و بررسی روزانه نیاز دارد.

سخن پایانی

تهیه پای مصنوعی برای دیابتی ها در یک کلینیک معتبر و دارای گواهینامه، فرآیندی است که ممکن است تا چندین ماه طول بکشد. شما چندین قرار ملاقات با متخصص پروتز خواهید داشت تا در مورد نیازها و اهداف خود صحبت کنید، پای خود را اندازه گیری کنید و قالب‌های آن را بسازید. پس از آن، پروتز پا برای افراد دیابتی به صورت سفارشی طی چند هفته ساخته می‌شود. ما در این مطلب سعی کردیم جنبه‌های مختلف پای مصنوعی برای دیابتی ها را بررسی کنیم و امیدواریم که برای شما مفید بوده باشد.

منبع

منبع